Czy Crohn ogranicza/wyklucza z pewnych zawodów?

[Raysha]

Szybkielvis1981, to strasznie poważna decyzja. Z drugiej strony możesz brać ewentualność, że nawet nie zmieniajac pracy może dopaść Cię zaostrzenie. Zwłaszcza po takim nieregularnym jedzeniu itd.

[Szybkielvis1981]

Na szczęście mam pracującą żoneczke to jakos tam damy rade i chyba się zdecyduję

[mgiełkaa]

Myślę, że jak nie spróbujesz to później będziesz żałował, że odebrałeś sobie szanse na starcie.

[Natuśka]

Plan "B" jest dobry!
Od kiedy choroba dała się we znaki często i gęsto myślę: "Co by było gdyby..."?
A nauczyła mnie tego mama, która mówiła, że rób wszystko na co masz ochotę, co lubisz, kształć się i dokształcaj, rób kursy szkolenia, bo w życiu różnie bywa, a z chorobą, to już tym bardziej.
Myśleć poważnie o życiu- OK, lecz trzeba pamiętać, żeby przy tym nie przeginać.

[Szybkielvis1981]

Dzięki za rady, myślę że spróbuję a jak się nie uda to trudno. Najwyżej wrócę za kółko.

[sandi94]

Czy mogł↕abym podjać studia na wydziale geografi i potem uczyć jako auczycielka w szkole? Mam CU

[Natuśka]

Czy mogł↕abym podjać studia na wydziale geografi i potem uczyć jako auczycielka w szkole? Mam CU

A dlaczego nie? Rób, kształć się, wszystko na co masz ochotę- choroba nie może Cię ograniczać! Wiadomo, że wszystko w bezpiecznych dawkach, ale nie rezygnuj z niczego!

[TigeR]

Wydaje mi sie ze tak.

Nie bede sie rozpisywal zbytnio.

Dla przykladu, ja teraz sedziuje mecze, jest stres, trzeba biegac itp jednak nie mam z tym rzadnych problemow, czuje sie dobrze.

Wydaje mi sie ze dasz spokojnie rade, a jak Cie przycisnie, wc jest blisko.

Pozdrawiam.

[Web]

Myślę, że nie do końca wyklucza, troszkę przeszkadza w wykonywaniu zawodu, ale można się przyzwyczaić.
Ja na przykład pracuję na dwa etaty praktycznie - jako operator wycinarek CNC i ta praca daje mi pieniądze oraz jako redaktor naczelny pewnego kwartalnika literackiego i ta praca daje mi przyjemność. Stresu jest co niemiara w tej drugiej pracy, ale można przeżyć.
Jeśli macie jakieś marzenie to warto do niego dążyć, choroba to nie wymówka. Można sobie z nią radzić.

[sali]

Sandra, ja też studiuję i też będe nauczycielką (przynajmniej taki mam kierunek studiów), nie chce rezygnowac z rzeczy, które są dla mnie ważne, które w jakis sposob mnie określają. Nie mam zamiaru siedzieć w domu, bunt!
Probuję, z samym studiowaniem bywa roznie, ale nie chce, żeby coś takiego przekreślilo mi życiowe plany.

[Drasilia]

Zdecydowanie można być nauczycielem, chorując na to - moja mama choruje bardzo długo, a uczy chemii w szkole. Nie jest łatwo, ale radzi sobie z tym. Sądzę, że warto dążyć do spełnienia marzeń bez względu na chorobę

[lila]

Ja mysle ze sami sie ograniczamy... Nie ma zawodu w ktorym calkiem da sie wyeliminowac stres... Czy to kasjerka w hipermarkecie, dyrektorka banku, kucharka czy dziennikarz...zawsze jest jakis stres... Ja od 8 lat jestem w domu (z malymi przerwami) wychowuje dzieci i tez mi kichy rozrywa. Mysle ze najwazniejsze jest to jak my sami podchodzimy do naszej choroby i na jakich ludzi trafimy...czy pracodawca bedzie w stanie zrozumiec ze mozemy miec gorsze chwile (czasem kilka razy w ciagu dnia ) i czy on i wspolpracownicy beda w stanie pomoc nam odnalezc sie w pracy. Jezeli jest sie dobrym w tym co sie robi to choroba schodzi na dalszy plan

Nie robmy z siebie ofiar na starcie Wierze ze chciec to moc!

Pozdrawiam i trzymam mocno kciuki za Wasze kariery zawodowe i zdrowko ofkors

[domcia-d2]

odnośnie wykluczania zawodów...osobiście nie mogę długo stać, bo zaczyna mnie boleć brzuch więc praca stojąca odpada. Pracuje w biurze i przyznam szczerze też nie jest łatwo, ale zawsze jak boli mnie brzuch to siedzę, pójdę posiedzieć do łazienki i jest lepiej. Dodatkowo, więc że w 100% nie wiadomo skąd się "bierze" Crohn, ale moja poprzednia praca była bardzo stresująca i od tamtej pory jestem chora. Zastanawiałam się nawet czy czegoś z tym nie zrobić, ale olałam to nie mam siły na takie sytauacje

[tinkerbell]

zawsze chciałam pomagac ludziom...
z niecierpliwością czekałam na moment aż będę mogła oddawac krew niestety anemia mi w tym przeszkodziła...
postanowiłam wiec że będę pracownikiem socjalnym. poszłam na studia o takiej specjalności. wszystko był super do póki nie poszłam na praktyki do MOPRu. tam się wszystko zaczęło... gdy poszłam w teren z pracownikiem. stres związany z podejmowaniem ważnych decyzji był tak duży że mój brzuch chory dawał mi o sobie dobitnie o sobie znac. tak było przez całe dwa tygodnie praktyk... tak się działo gdy była w remisji aż boję się pomyślec co by się działo w czasie zaostrzenia
i tak oto choroba znowu zwyciężyła nad marzeniami...

[tomek1971]

Chciałbym zapytać męską część CuDownej społeczności czy wy też tak macie jak ja że nie możecie ciężko pracować fizycznie.Ja po cięższej pracy fizycznej mam bóle jelit i ból pleców pod prawą łopatką i nie jest to od kręgosłupa. A pracować trzeba bo taka praca poz atym dom rodzina i małe dziecko które też trzeba nosić na rękach.