Spadek formy.

[-Ania-]

przedszkole dla kotków

biedne kotki

ania

[Cinimini]

przedszkole dla kotków

biedne kotki

Moj kotki sa juz raczej w wieku 'gimnazjalnym' - zabudowaliśmy im balkon i teraz maja taki mały swój Raj na ziemi

Zdecydowanie tamten ból był bólem 'stresowym, bo dzis od rana mam taki 'nerw' w brzuchu i tez mnie boli. Ale to ewidentnie nie jelito tylko nerwy, bo czuje w sobie taki niepokój... Jak sobie z tym radzić? Dodam, że neo persen biorę 2x dziennie i popijam melisie, więc co jeszcze?

[deth]

a na spacerze byłaś ?

[Alutka86]

Ja wiem ja wiem co bardzo łagodzi stes
Ale napisze ci na pw.. Powiedzmy, że tutaj się wstydzę...

[Cinimini]

a na spacerze byłaś ?

Byłaś ale dla mnie to nie rozwiązanie, bo mam fobię toaletową, i zamiast się relaksować wypatruję krzaka, śmietnika czegokolwiek, co mogłoby mnie przysłonić w razie kryzysu

Ja wiem ja wiem co bardzo łagodzi stes
Ale napisze ci na pw.. Powiedzmy, że tutaj się wstydzę...

Taaakkk....to owszem działa, ale ja często czuję stres jak mąż jest w pracy i co wtedy? Listonosz może by pomógł ....

zajecie glowy czyms innym ... liczenie od 8391 w dol, odejmując po 3 za kazdym razem

pfff...już mnie to zmęczyło, to ja jednak wolę pomysł Alutki

[deth]

Byłaś ale dla mnie to nie rozwiązanie, bo mam fobię toaletową, i zamiast się relaksować wypatruję krzaka, śmietnika czegokolwiek, co mogłoby mnie przysłonić w razie kryzysu

kupno bieżni , lub rowerka stacjonarnego - moze byc rozwiazaniem -
co do fobi - to tez mialem - ale wychodzilem mimo to - nieraz biegłem spowrotem do domu - lub szedłem powoli z ścisnietymi póldupkami - ale wychodzilem - o dziwo im bardziej mnie gnało, tym wieksza chec mialem na wyjscie
zacznij od krotkich spacerków

[Alutka86]

o dziwo im bardziej mnie gnało, tym wieksza chec mialem na wyjscie

lubisz dreszczyk emocji.. i tą adrenalinę, że się nie zdąży...

[deth]

lubisz dreszczyk emocji.. i tą adrenalinę, że się nie zdąży...

najwyraźniej

[Misia]

treść wpisu została usunięta na prośbę użytkownika

[deth]

[cytat usunięty na prośbę użytkownika]
tego to wcale nie lubie no chyba, ze jest mróz

[taloca]

Cinimini, wizyta u psychologa to dobry pomysł poza tym najlepiej czymś się zająć np. krzyżówki, gotowanie sprzątanie, pogawędka np. na gg, gry no i zakupy mi to pomaga nawet wtedy nie myślę, że źle się czuję

[lidkabarcelona]

Cinimini, ja Ci polecam eskejpy, które osobiście uwielbiam i bywa, że trzaskam po kilkanaście dziennie.
Świetna rozrywka i przy okazji wzmacniasz synapsy i inne dendryty
Mnie to bardzo odpręża i zajmuje myśli.
Zajrzyj tu, codziennie nowe gry ucieczkowe http://escaperoom.blog4u.pl/

[Gundis]

Przez ostatnie dwa miesiące, żyłam w oczekiwaniu na najgorsze - resekcja i stomia. Pogodziłam się z tym , jako sobie to poukładałam i nagle tuz przed zabiegiem, jak juz zaraz mam się ubierać w biała koszulę, dowiaduję się, że mogę iść do domu... Szok!

Cinimini, śledziłem Twoje wątki od jakiegoś czasu, ponieważ miałaś zostać poddana niemal takiej samej operacji, jak ja i to jeszcze w tym samym czasie. Mnie pokroili w piątek tydzień temu (8.IV), a Twój zabieg odwołano we wtorek parę dni później. Ale co ciekawe ja też mam w swoim CV identyczny epizod. Operację, która teraz miała miejsce (resekcja odcinka kątniczo-krętniczego, udało się bez stomii, na razie bez większych komplikacji) miano przeprowadzić u mnie już w grudniu ubiegłego roku. Też byłem już wygolony, po przeczyszczeniu, w ubranku, gotowy do wejścia na bloku. Chirurg zawahał się w ostatniej chwili, wypuścił mnie do domu z myślą: spróbujmy jeszcze uratować ten fragment, na operację zawsze będzie czas.

Generalnie są dwie szkoły: 1) ciąć jak najszybciej, bez skrupułów oraz 2) ciąć jak najpóźniej się da, właściwie dopiero przy objawach ostrych (tylko ropnie, niedrożności i perforacje). W opiniach uzyskanych po konsultacjach miałem 2:2 dla obu rozwiązań, więc zdany byłem tylko na intuicję i chroniczny brak poczucia pewności.

Po odwołanej operacji wracałem na leczenie zachowawcze (żywienie pozajelitowe, dożylne sterydy, antybiotyki itd.) niemal co dwa tygodnie (pobyty też trwały mniej więcej tyle). Za każdym razem po takim "kursie" objawy wracały szybciej i ze zdwojoną siłą. W końcu lekarzom wyczerpały się pomysły, a ja byłem już w stanie opłakanym, z licznymi naciekami (nawet na plecach), na wózku inwalidzkim, z potężnym spadkiem masy, anemią itd. itd. Dziś wiem, że nie warto było czekać. Jedyne co zyskałem przez te kilka miesięcy "bez noża" to ból, i to w zupełnie mi dotąd nieznanych postaciach. Ale to jest perspektywa kogoś, kto stół operacyjny ma już za sobą. Doskonale rozumiem Twoje obawy. W ostatecznym rozrachunku Ty sama będziesz musiał podjąć ryzyko lub nie.

Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę szybkiej oraz niepodważalnej remisji

[Natuśka]

Drogę do spokoju odkryjesz Ty sama...
My możemy pomóc, naprowadzić, wesprzeć ale Ty jedyna wiesz którędy droga.
Nam łatwo się powie/ napisze: idź na spacer, kup sobie sexi bieliznę, spotkaj się z przyjaciółmi, posłuchaj muzyki, zdrzemnij się, wyjedź na egzotyczną wycieczkę etc.
Cokolwiek zrobisz, gdziekolwiek zjawisz się fizycznie, psychika i tak weźmie górę

Chyba trzeba się oswoić z obecną sytuacją tak, jak zrobiłaś to w nastawieniu przed operacją- zaakceptować stan rzeczy, skutki tego i oddychać dalej

Nadchodzą święta, czas przyjemny- może zrobić coś, aby ten okres był wyjątkowy?

Dobra, nie wymądrzam się- późna pora to może i farmazony wypisuję

Ciesz się chwilą Cinimini!

[alla84]

Ja od powrotu ze szpitala stosuje :
http://w571.wrzuta.pl/audio/2JSj5PtUmhH ... ie_w_7_dni
Cini, naprawdę pomaga, chociaz bylam sceptycznie nastawiona.
Oprocz tego stosuje sobie teraz treningi autogeniczne, sa do sciagniecia ( techniki relaksacyjne), jak nie znajdziesz,to przesle Ci na maila - daj znac.
Kochana, to co Cie teraz przytłacza - to nie Twoj Crohn. To Ty sama. Nie nakrecaj sie. Wiem,ze to brzmi banalnie. Jest to trudne. Sama sobie nie poradzisz.
Idz do psychoteraputy. Są oddziały leczenia nerwic.
Jeszcze jedna ciekawa stronka - http://www.autohipnoza.pl/, jest tu wodospad dla kobiet lub mezczyzn, mozna sciagnac, lub sluchac online.
Proszę, zacznij już dziś pracować nad swoim pozytywnym myśleniem.
WalczMY o siebie i nauczMY się cieszyć życiem.
Kolejny banał napiszę, ale go po prostu uwielbiam i wydaje mi się na maksa pokrzepiający:
Dzisiejszy dzień jest pierwszym dniem reszty Twojego życia.
Przeszłość nie ma znaczenia. Liczy się, co zrobisz ze swoją przyszłością. Bo najpiękniejsze wspomnienia to te, które są jeszcze przed nami!
Cini - życie jest piękne, pozwól sobie zobaczyć tę tęczę barw, która Cię otacza.