Jaka praca jest odpowiednia przy Crohnie?

[ewkunia]

Dla mnie nauczanie było dosc dobrym wyjsciem na nzj . wyjsc mozna zawsze. klasówki chyba też ok- można poprosić nauczyciela z klasy obok,aby chwilę popilnowal... W ostateczności:) Pamietaj, że nauczyciel jest osoba dominującą i cokolwiek nie zrobi jest święte:) Nawet wyjście do wc Poza tym cale wakacje wolne-można podkurować świetnie się, nie tracąc pensji:)

[Careme]

Witam,
Jako nauczyciel akademicki potwierdzam wcześniejsze spostrzeżenia.
Jak mam stan zaostrzenia nic nie powstrzyma mnie przed przeproszeniem grupy na chwilkę i wyjście do WC. Świat się przecież wtedy nie zawali. Nawet na kolokwiach czy egzaminach. Pozwalam sobie na takie wyjścia, a dla studentów to dodatkowo szansa, żeby pozytywnie zdać.

Osobiście bym się nie przejmował tak bardzo sytuacją klasówek. Nigdy nie zakładam, że się coś strasznego zdarzy jak będę musiał na 5-10 min. opuścić salę. W końcu w naszym przypadku to normalne.

Rytm zajęć możesz dostosować do siebie. Ja staram się rano nie mieć zajęć, bo wtedy mam aktywną pracę jelit, ale nawet jak mam okazjonalnie na 8:30 to też daję radę.

Ogólnie praca dydaktyczna nie jest zbyt obciążająca (nie mówię o pozostałych obowiązkach nauczycielskich nie związanych z samym nauczaniem, takich jak konferencje, pisanie konspektów, poprawianie prac itp.) Chyba, że źle znosisz kontakt z innymi ludźmi, ale w naszym przypadku to podobno wychodzi nam na dobre.

Pozdrawiam i życzę podjęcia właściwej decyzji,
Careme

[Agnieszka2]

Ja po wyjezdzie z Polski pracowalam fizycznie jako sprzataczka. Praca, dom, dziecko, problemy i szkola jednoczesnie. Nie wiedzialam wtedy, ze to Crohn krzyczy STOP(bo nawet nie wiedzialam, ze cos takiego istnieje). Teraz, po zmianie pracy na biurowa, widze ogromna zmiane. Ok, jest stres itd, ale choroba jest duza spokojniejsza(moze mala remisja????).Dlatego uwazam, ze przy naszych chorobach nie powinno sie pracowac fizycznie ani miec stycznosci z silnie pachnacymi(moze raczej smierdzacymi) srodkami chemicznymi.Ale to tylko opinia moja i mojego gastrologa.

[Alishia]

Ja już kiedyś coś pisałam na temat pracy dla Crohnowca.Na pewno użyłam przykładu McD,w którym pracowałam i oczywiście nie polecam.
Przez 5 miesięcy od maja zajmowałam się pół roczną dziewczynką-moją kochaną Metką.I powiem,że to była praca wprost dla mnie.Moje zdrówko aż się polepszyło..ponieważ całe dnie spędzałam na dworze,dużo spacerowałam no i podjadłam z Małą same smakowitości.Wiadomo,jedzenie dla dzieci jest super zdrowe tak więc i na mnie wpłynęło lepiej.
teraz zajmuję się innym dzieckiem,dwuletnim Stasiem.I efekt jest taki,że straszliwie tęsknię za Metką i ze zdrówkiem już gorzej.No i pora na spacery całodniowe się niestety skończyła.Jedynie co,to dalej będę mogła podjadać zdrowe rzeczy.

[paula316]

obecnie udzielam korepetycji i to sprawia mi ogromna radoche, robie to co lubie a to oznacza ze tak sie angazuje w lekcje ze zapominam o chorobie a ona nie daje o sobie znac:) dopiero jak sie nakrecam ze cos bedzie nie tak, wowczas prowadzenie lekcji oznacza wielki stres,dzieki WAM zrozumialam ze to ja decyduje o swoim zyciu a nie crohn, nie mozna pozwolic by to on doszedl do wladzy, w koncu ja tu jestem szefem:)

[ Dodano: 29-11-2008 ]
jeszcze dluga droga bym perfekcyjnie wypracowala w sobie te nawyki pozytywnego myslenia:) ale zawsze to jakis poczatek

[fox]

Ja mam okrutny problem z praca. Gdzie przyjma kogos, kto nie przyjdzie 5-6x w miesiacu, bo bedzie lezal zwiniety w toalecie. Dochodzi stres, wscieklosc, ze siedze caly czas w domu. Na dodatek na utrzymaniu chłopaka. Rodzina zamiast pomoc, odciela mi jakakolwiek pomoc finansowa. Studia przerwałam z powodu choroby i jedyna praca jaką mogę wykonywać to właśnie fizyczna, na ktora zwyczajnie nie mam sily w obecnym stanie.

[fox]

a wiesz, ze nawet nie wiem co to...

[tom-as]

a wiesz, ze nawet nie wiem co to...

http://pl.wikipedia.org/wiki/Telepraca

[fox]

" * administratorzy sieci
* tłumacze
* księgowi
* dziennikarze
* pracownicy naukowi
* przedstawiciele handlowi
"
dziekuje, ale nijak sie ma to do mojego zawodu
niby lepsze to niz nic, znalazlam jakas obsluge emaili, ale cholera chcialabym robic to co lubie, o co sie staralam cale zycie, a nie to czego nienawidze - siedzenia na 4 literach przy komputerze

ciekawe jak to wyglada w praktyce, bo kolezanka jako tlumacz, czy kumpel na zleceniach jako grafik zarabiali z 600-800zl miesiecznie, a za tyle to ja nie przezyje

marzylam o pracy w terenie, heh

[paula316]

a mi sie Fox'i wydaje ze powinnaś spróbowac zrealizowac swoje marzenia, bo jesli bedziesz szczesliwa to i jest duza szansa na wyciszenie objawów, a przeciez o to chodzi!, nie warto rezygnowac z pragnien, no cóż jestesmy chorzy, taki nasz los, pamietaj nie jestes sama, jest wiele osob, przekonalam sie o tym czytajac to forum, które mimo przeciwnosci losu próbują, przeciez co mamy do stracenia:)a nóż sie uda:) pamietaj to od Ciebie zalezy Twój los, mimo ze czasem jest cholernie ciezko...

[morfi]

A zajmowaliście się kiedyś taką telepracą ? np ta obsługą maili ? Bo dla mnie to wygląda trochę jak ściema (w sensie klikanie i wysyłanie maili, namawianie znajomych a zero kasy) Macie jakieś z tym doświadczenia ?


A jeżeli chodzi o pracę to mam nadzieję, że w końcu jakąś znajdę, bo obecnie to bezrobocie Skończyłam studia zawodowe i póki co trudno znaleźć mi coś normalnego. A jeszcze czeka mnie zarobienie na studia magisterskie.
Jestem jednak dobrej myśli i wiem, że w końcu gdzieś się załapię, nawet jeżeli nie będzie to praca marzeń

[Nicola]

Moim zdaniem lepsza jest praca przy biurku i jeszcze jak się ma swój pokój to wogóle lux bo można pójść do kibelka kiedy się chce. Ja właśnie mam taką pracę ale boje się że ją strace bo jest w fazie zaostrzenia może nawet przez tą pracę bo jak ją zaczynałam to sie spinałam żeby byc najlepszą i teraz kupa. Czuje sie do dupy i nie wiem czy to przez stres czy przez co a myśl o szpitalu mnie jeszcze bardziej stresuje bo nie wiem co wtedy z moją pracą i jak to powiem moim bliskim którzy się za bardzo mną przejmują.

[Mycha]

Ja pracuję w biurze jako kadrowa, kibelek mam blisko i w ogóle, problem to mam raczej z dojazdem do pracy i z pracy. Na szczęscie nikomu nie przeszkadza, że ląduję w wc od 5 do 15 razy i spędzam tam parę ładnych chwil, więc jak juz tam dojadę to pół biedy. Najgorzej było w Telekomunikacji, nie mozna było wychodzic do kibelka poza wyznaczonymi godzinami (mniej więcej przerwa była co 2-3 godziny, przerwa 5 minut i kolejka to ubikacji na kilometr) do tego praca z wkurzającymi rozmówcami...

[Słonko]

Wiadomo, ze praca zależy od tego, co chcemy robić i jakie mamy wykształcenie. Ja zdecydowanie polecam pracę na uczelni. Większość czasu spędzam w domu, pisząc różne rzeczy, do pracy chodzę tylko kilka razy w tygodniu, żeby przeprowadzić zajęcia (a i w trakcie można wyjść na chwilę, jak już ktoś przede mną napisał). Studenci to dorośli ludzie więc nie trzeba ciągle patrzeć, czy się nie pozabijają jak dzieci w szkole. Poza tym nie ma większych stresów i zadań do wykonania "na wczoraj". Wszystko się toczy spokojnie, powolutku więc i czas na Crohna się znajdzie w tym wszystkim. Jak wypadnie szpital to można poprosić koleżankę o zastępstwo albo zwyczajnie odrobić zaległości...

[golo73]

Ja mam teraz również problem z pracą! Przez ten tzw. kryzys siedzę już 3 miesiąc na przymusowym wolnym! Płacą mi tylko 60%, ale nie widzę na razie innego wyjścia! Zmiana pracy była by dla mnie idealna, ale kto mnie przyjmie, gdy 2-3 razy w roku siedzę na dłuższym L4! Mam co prawda grupę inwalidzką stopień umiarkowany (dawna II) i jeszcze przez to trzymają mnie w tej firmie, której jestem zatrudniony (zakład pracy chronionej), ale to na pewno nie potrwa długo! Dobrze, że żona lepiej zarabia, bo byłoby ze mną krucho! Póki co trzeba mieć nadzieję, ze faza remisji będzie trwała u mnie długo! POZDRAWIAM